Acute middenoorontsteking is een zeer vaak voorkomende aandoening bij kinderen. Meestal ontstaat deze ontsteking in aansluiting op een verkoudheid. Door de nog niet optimale werking van de buis van Eustachius (die het oor verbindt met de neus-keelholte) wordt het vocht dat tijdens deze verkoudheid wordt gevormd, niet goed afgevoerd. Het blijft geheel of gedeeltelijk achter in het middenoor waar het een broedplaats vormt voor bacteriën en virussen.
Er ontstaat een ontsteking die leidt tot koorts en de vorming van etter. De druk van etter tegen het trommelvlies is erg pijnlijk. Baby’s gaan hierdoor slechter drinken en slapen en grijpen naar het oortje. Peuters kunnen ook buikpijn krijgen en braken. Na een aantal dagen wordt de pijn minder doordat de etter door het lichaam wordt opgelost of doordat er een gaatje in het trommelvlies komt waardoor de etter weg kan. Er komt dan etter en soms ook wat bloed uit de gehoorgang. Dit wordt een ‘loopoor’ genoemd. Meestal is dit binnen een paar dagen weer over en geneest het gaatje in het trommelvlies spontaan .
Oorproblemen komen veel vaker voor bij kinderen dan bij volwassenen.
Kinderen zijn relatief vaak verkouden; gemiddeld zo’n zes tot tien keer per jaar. Deze verkoudheden liggen vaak ten grondslag aan de oorproblemen. Kinderen zijn zo vaak verkouden omdat ze van nature een verminderde afweer hebben tegen infecties. Het afweersysteem is immers nog bezig zich te ontwikkelen. Bovendien komen kinderen in kinderdagverblijven en op school in contact met andere kinderen die zelf verkouden zijn. Kinderen die vaak in een rokerige omgeving verkeren zijn ook vatbaarder voor neusverkoudheid en oorklachten.
Oorproblemen bij kinderen hebben ook te maken met een nog niet goed ontwikkelde buis van Eustachius. Deze buis is de verbinding van het oor naar de neus en zorgt ervoor dat het oor goed verlucht wordt en dat het oor zijn afvalstoffen kwijt kan. Behalve dat de buis van Eustachius relatief moeilijk opengaat bij kinderen is hij ook relatief kort, waardoor het oor vatbaarder is voor infecties.
Behandeling
Bij kinderen jonger dan 12 maanden met acute otitis media is onmiddellijke antibioticumbehandeling systematisch aangewezen.
Bij kinderen ouder dan 12 maanden is het aanbevolen een symptomatische (koorts-pijnstillende) behandeling voor te schrijven, en de evolutie gedurende drie dagen te volgen. Een antibioticum is aangewezen bij deze kinderen wanneer de evolutie abnormaal is, dit wil zeggen verslechtering van de toestand, minder drinken, verergering van de pijn of geen tekenen van verbetering na 3 dagen. Onmiddellijke antibioticumbehandeling wordt ook aanbevolen bij sommige risicokinderen zoals kinderen met het syndroom van Down, kinderen met gespleten gehemelte of immuungedeprimeerde kinderen. Kinderen jonger dan 2 jaar met een recidief van acute otitis media binnen de 12 maanden kunnen eveneens als risicokinderen worden beschouwd. Hoewel er onvoldoende bewijzen zijn, kan een antibioticumbehandeling bij deze kinderen sneller worden overwogen.
Indien een antibioticum aangewezen is, is amoxicilline gedurende één week de eerste keuze. In geval van contra-indicatie voor amoxicilline, is een macrolide of eventueel co-trimoxazol een andere mogelijkheid. Aan de ouders wordt aanbevolen opnieuw contact op te nemen indien 24 à 48 uur na instellen van de antibioticumbehandeling geen verbetering optreedt.
Paracetamol is de eerste keuze voor de symptomatische behandeling (tegen pijn, koorts…). Met de orale (via de mond) toediening treedt het pijnstillend effect sneller op dan met rectale toediening. Het analgetisch effect van oordruppels op basis van lidocaïne is nooit aangetoond.